Sok w Hogwarcie.6

 Chciałem w spokoju pomyśleć na świeżym powietrzu, ale nie bo po co przecież można wiecznie mnie denerwować, nie dość że mam problemy z Pauliną to jeszcze on musiał się tu przypałętać.

...:Witam cię Severusie, dawno się nie widzieliśmy.







                                                                                       Snape

S:I wolałbym aby tak pozostało, jakoś nie tęskniłem. - popatrzyłem na niego z o brzydzeniem.

...:A widzisz ja za tobą bardzo, i dlatego tu jestem- otaczają mnie sami idioci.

S:Nie da się nie zauważyć. Jak zwykle pojawiasz się tam gdzie cię być nie powinno.

...:A ja uważam że odgrywam najbardziej istotną rolę w tym przedstawieniu.

S:Życzę więc połamania nóg. -powiedziałem, odwróciłem się i odszedłem w swoją stronę a ten debil niech też wraca do siebie bo nie ręczę za moją różdżkę.

...:Jeszcze się zobaczymy.

S:Och tak już się boję-Odkrzyknąłem.

Otwierając drzwi od mojej komnaty zauważyłem że Paulina znowu coś pisze na skrawku jakiegoś pergaminu.

S:Co robisz?

P:Nic specjalnego- powiedziała, szybko odłożyła to co trzymała w ręku do szuflady w biurku. Jednakże zapomniała że to MOJE biurko. Podszedłem do niego i patrząc jej w oczy otworzyłem wcześniej wspomnianą szufladę.

"Wszystko idzie zgodnie z planem, łyknął haczyk jak rybka chlebek. Niczego nie podejrzewa, spędziłam z nim noc i wszystkie wspomnienia wróciły. Ale nie dam się złamać, nie omami mnie swoimi gierkami i tymi pięknymi oczami i tą swoją idealnością. NIE koniec muszę działać szybko bo sama wpadnę w własną sieć.

S:Mówisz, że musisz działać ?? Więc ja  ułatwię ci sytuację i mogłabyś już wyjść gdyż za chwilę będę miał spotkanie z Panną Rose.


P: Może zapomniałeś ale chwilę wcześnie kochaliśmy się namiętnie a ten świstek nic nie znaczy.

S:Oczywiście że nie, a teraz żegnam.

P:No pewnie, teraz kolejną niewinną uczennice weźmiesz w obroty?

S:Rose wcale nie jest taka niewinna, sama pcha mi się do łóżka, do tej pory byłem ci wierny. W przeciwieństwie do niektórych tutaj, ale nie będę wskazywał palcem.

P:Chcesz mi powiedzieć że cię zdradziłam ??

S:Nie, sam się zdradziłem!!!

P:W takim razie wychodzę!

S:Tylko nie zapomnij zamknąć drzwi. I zabrać swoich rzeczy z mojej szafy .- wyszła trzaskając drzwiami, ignorując moje polecenie o swoich ubraniach.

Paulina

Nie mogę w to uwierzyć. Jak on mógł? Przecież nic takiego nie zrobiłam. Jeszcze teraz będzie się gźdźił z tą swoją Rose, wiedziałam że mnie zdradza. 

Przerwałam swoje przemyślenia pukając do drzwi dormitorium Gryfindoru.

L: Paulina? Co ty tu robisz... czy ty nie miałaś być przypadkiem martwa, czy coś ??

P: To długa historia, wpuścisz mnie ? 

L: Pewnie wchodź.

Ser: Paulina, żyjesz !?

P: Jak widać. I w ogóle  co ty tu robisz?

Ser:Ja... a ty nie powinnaś przypadkiem być ze swoim Severus`kiem ???

P:Możesz być z  siebie dumny, rozstaliśmy się...

Ser; Och jak mi  przykro.

L: Zamknij się!

P:Dajcie spokój, przestańcie się kłócić!! Luna dasz radę mnie potajemnie przenocować, rano pójdę do Dumbledora i wyjaśnię mu sytuację.

Ser:I co  mu powiesz?? Że zmartwychwstałaś, albo że wyszłaś z grobu na spacer??

P:Nie, powiem mu że uciekłam z miejsca w którym był Voldemort, i że potrzebuje pomocy bo Snape nie może mi już jej zapewnić.

Ser:Jasne a on o nic nie zapyta i tak po prostu ci pomoże. Już to widzę.

P:Oczywiście że tak będzie, zawsze tak było.

Ser:Mhm...


                                                                               Snape



Godzinę po wyjściu Pauliny do mojego gabinetu ktoś zapukał. Po otworzeniu drzwi spostrzegłem Panienkę Rose.

S:W czym mogę pomóc??

R:Chciałabym żeby wytłumaczył mi pan zagadnienie z eliksirów.

S:Wydaje mi się że Pani  już się niczego nie nauczy. A teraz żegnam, gdyż zajmujesz mi czas wolny, a i nie prowadzę korepetycji. Dla nikogo. - chciałem już zamknąć drzwi ale Rose mi w tym przeszkodziła.

R:Proszę, to nie zajmie dużo czasu.

S:Uważam inaczej, do widzenia.

R:Tylko chwilka, naprawdę mi zależy.

S:Dobrze ale zaraz po tym usunie się pani z mojego życia, przynajmniej do czasu lekcji. Chyba że wcześniej zrezygnujesz z moich zajęć.- wszedłem w głąb pokoju zapraszając tam Rose.
 - To czego nie rozumiesz??

Nic się nie odezwała tylko pokazała mi pergamin  z pracą domową. Zacząłem tłumaczyć jej najprostsze zagadnienia.

Po godzinie gadania do niej myślałem że nic gorszego spotkać mnie nie może, to pewnie kara za
moje grzechy. Służba u Voldemorta była lepsza. To dziecko nie ma za grosz mózgu.

S:Czy mogła byś skupić się na zadaniu, a nie gapić się na mnie jak cielę w malowane wrota??

R:Przepraszam ale ma pan takie piękne oczy,  że nie mogę oderwać od nich wzroku.

S:Takie ckliwe teksty zachowaj do swojego pamiętniczka, a teraz skoro z tego i tak nic nie będzie to wracaj do siebie. - już chciałem wstać, ale ta małpa była szybsza i po prostu wepchnęła mi język do ust. Na początku chciałem ją odepchnąć, lecz zrezygnowałem z tego pomysłu. Skoro sama chciała.
Całowaliśmy się dosyć długo, gdy w końcu zaprzestaliśmy tej czynności Rose odezwała się pierwsza.

R:To... było niesamowite. Takie...takie ekscytujące.

S:Tak, bardzo.Więc możesz już iść do siebie. Żegnam.

R:Ale jak to?? Myślałam że zostanę na noc.

S:Jak widać myślenie nie jest pani mocną stroną.

R:Nie możesz tego zrobić!!

S:Po pierwsze nie podnoś na mnie głosu, a po drugie mogę jak widać.

R:Powiem wszystko dyrektorowi!

S:Proszę bardzo, ale proponowałbym pójść jutro. Dyrektor pewnie już śpi.

R:Nienawidzę cię!!

S:Nie ty jedna. A teraz wyjdź bo chcę się położyć.

R:Jeszcze z tobą nie skończyłam. - wyszła trzaskając drzwiami, zanim zdążyłem coś odpowiedzieć. Kiedy nareszcie zostałem sam, rozebrałem się, a następnie położyłem do łóżka.



                                                                        Paulina


Wstałam przed śniadaniem i od razu udałam się do dyrektora. Będąc przy chimerze wypowiedziałam hasło i weszłam na górę. Zapukałam do drzwi a po usłyszeniu zaproszenia wkroczyłam do pomieszczenia.

D:Paulino jak miło cię widzieć. - przywitał mnie z dobrotliwym uśmiechem.

P:Pan wiedział że jestem w zamku. Prawda??

D:Cóż jestem tu dyrektorem, dbanie o dobro uczniów to mój obowiązek.

P:Ta, przed panem nic się nie ukryje. Ale nie przyszłam na plotki, muszę z panem poważnie porozmawiać.

D:Dobrze, a więc słucham.

P:Bo ja chciała bym dalej uczyć się w Hogwarcie, ale nie wiem czy jest taka możliwość.

D:Oczywiście że jest. Lecz musisz odpowiedzieć na moje pytania. I to uczciwie.

P:Zgoda.

D:Dobrze, więc kto wie że wróciłaś??

P:Profesor Snape, Luna i Serafin.

D:A powiedz mi gdzie byłaś i jak udało ci się wrócić??

P:Byłam jakby zawieszona w czasoprzestrzeni, ale nie wiem jak zdołałam się wydostać. Tak jakby straciłam przytomność, następnie obudziłam się w pokoju Severusa.

D:I to wszystko??

P:Tak.

D:Dobrze, w takim razie pojawisz się na dzisiejszym posiłku, natomiast wszystkim będziesz mówiła że musiałaś odpocząć ze względu na stres i brzemię którym jesteś obarczona. Będziesz na jednym roku z twoimi przyjaciółmi. A zamieszkasz z Panienką  Luną. Prosił bym cię również abyś nie chodziła sama nigdzie... w nocy również . Teraz musisz mi wybaczyć ale mam ważną sprawę do załatwienia, a ty powinnaś przygotować się do uczty.

P:Oczywiście, do widzenia.

Wyszłam z pokoju i udałam się do mojego dormitorium, po czym razem z Luną poszłyśmy do wielkiej sali. Dumbledore wytłumaczył zaistniałą sytuacje, miny uczniów były bezbłędne. Po zjedzeniu wróciłyśmy na chwilę do swoich pokoi, by następnie iść na eliksiry.

Wchodząc do klasy zarobiłam zirytowany wzrok Snape"a .

S:Minus dziesięć punktów dla Gryfindoru.

P:Za co?!

S:Za spóźnianie się i jeszcze raz tyle za pyskowanie. Mam kontynuować czy usiądziesz?

L:Chodź, i przestań się kłócić.- co za irytujący koleś, ale ponieważ nie chciałam stracić więcej punktów grzecznie usiadłam przy naszej ławce.

                                                                      
                                                                               Snape


Merlinie czy ona da mi kiedyś spokój? Od progu odjąłem jej i tej Lunie punkty co by nie myślała że będzie miała fory. Gdy się z nimi uporałem wróciłem do lekcji.

S:Dziś na lekcji może się czegoś nauczycie. Otwórzcie podręczniki na stronie 156 i do roboty.

P:A nie wytłumaczy profesor na czym ten eliksir polega??

S:Powinnaś już wiedzieć co nieco, poza tym wszystko ma pani w książce. - powiedziałem nie zwracając już na nią uwagi zacząłem sprawdzać zaległe sprawdziany . Od czasu do czasu spoglądając na Paulinę. Jednocześnie zauważyłem że Rose ciągle się na mnie gapi.
- Panno Rose proszę się zająć swoim kociołkiem żebyśmy nie wylecieli w powietrze.

Pod koniec lekcji sprawdziłem to co stworzyli. Większości postawiłem mierny.tylko jedna osoba dostała wybitny. Mam klasę samych cymbałów.
Skończyłem lekcję i poszedłem do sypialni po czym usiadłem w fotelu. Zacząłem czytać od nowa zapiski Pauliny, ale przeszkodziło mi pukanie do drzwi.



                                                                                      CDN...

Sok w Hogwarcie 5

                                                                            Paulina

Obudziłam się sama w łóżku, rozejrzałam się po pokoju. Zauważyłam Snape'a czytającego kawałek pergaminu - w swoim fotelu.

P:Wcześnie wstałeś?- posłałam mu DELIKATNY uśmiech.

S:Jak widać.

P:Wstałeś dziś lewą nogą, czy co?

S:Jak widać.- spojrzał na mnie z kpiną. Podeszłam do niego, wyrwałam pergamin rzucając go na podłogę i usiadłam na nim okrakiem.

P:Powinieneś siedzieć w łóżku i mnie tulić oraz rozpieszczać, a nie czytać  jakieś starocie.

S:A ty powinnaś uważać bo twoje prośby mogą się spełnić. :)

P:Czekam profesorze .                                                                                

                                                                         Snape


Byłem trochę zaskoczony śmiałością Pauliny, ale kim że jestem aby jej odmawiać. Podniosłem się razem z nią z fotela i rzuciłem ją na łóżko.

P:Ktoś się tu rozochocił.

S:Nie po prostu mi ciążyłaś.-uśmiechnąłem się wrednie. Ona natomiast złapała mnie za kark i przyciągnęła do pocałunku..

P:Chociaż teraz mógłbyś być miły.

S:Czy uważasz że nie jestem??

P:Nie no co ty.- przerwałem jej kolejnym pocałunkiem, bo ja tak dalej by było to nie skończyła by gadać. Zdjąłem jej bluzkę i zacząłem pieścić pierś. Pomału obcałowywałem sobie drogę do jej najbardziej intymnego miejsca.
Sprawiałem jej przyjemność dopóki nie uznałem że jest gotowa. Wszedłem w nią powoli by później zacząć się coraz szybciej poruszać. Gdy było po wszystkim leżeliśmy obok siebie na łóżku, Paulina była wtulona we mnie i uśmiechała się.

S:I co zadowolona?

P:Usatysfakcjonowana.

S:Dobrze, skoro sport mamy zaliczony to przejdźmy do rozmowy.

P:A o czym chcesz rozmawiać?

S:O tym co robiłaś jak byłaś martwa? I gdzie byłaś?

P:A co ty taki wścibski?

S:A co ty taka pyskata? - musiałem się dowiedzieć, nie byłem pewny czy to co było napisane na tym skrawku pergaminu to prawda. Wstałem, jako tako się ubrałem i pozbierałem porozrzucane kartki.

P:A ty dokąd? - odwróciłem się w jej stronę.

S:Skoro nie chcesz rozmawiać to trudno zmuszać cię nie będę. - wyszedłem z sypialni, przebrałem się jeszcze w swój zwyczajny strój, po czym poszedłem do wierzy astronomicznej.
 Na miejscu przeczytałem tekst jeszcze raz, nie mogłem uwierzyć w to co ona tam wypisała.
Usłyszałem kroki, szybko schowałem zapiski.

R:Nie przypuszczałam, że pana tu znajdę.

S: O bosze....jeszcze tej mi tu brakowało- wymamrotałem..

R: Chciałam, pana przeprosić za tą sytuacje która miała miejsce między nami.

S:Coś jeszcze? Nie? To do widzenia.- po chwili  odwróciłem od niej wzrok, ona natomiast podeszła do mnie.

R: Niech mnie pan nie zbywa...

 S:Ja pani nie zbywam, tylko dyskretnie ignoruje.- pocałowała mnie.

 W tym momencie wbiegła Paulina.

 Paulina

Pobiegłam za Snape`m . Obserwowałam go chwile, aż weszła Rose przez moment nic się nie działo dopóki go nie   pocałowała. Myślałam, że wyjdę z siebie. Wybiegłam z ukrycia.

Pociągnęłam tą szmatę za włosy i zaczęłam się z nią szarpać

S:Paulina!!!

P:Ty się już lepiej nie odzywaj- powiedziałam przez zęby uderzając Rose w twarz.

                                                                                Snape

 S: jak ty się do mnie odzywasz-rozdzieliłem je. Chwyciłem Paulinę za  ramię i  zaprowadziłem ją do pokoju.

P: Na chwilę zostawić cie samego, i od razu jakaś pusta panienka zawraca ci w głowie.

S: Panna Rose owszem jest pusta, ale mi  jak na razie w głowie Nie  zawróciła! -podniosłem głos

P: To podaj mi powód dla, którego włożyłeś jej język do ust!

S:Ja ci powiem czemu wkładałem jej język do ust jak ty mi powiesz gdzie byłaś i co robiłaś jak  byłaś martwa

P:Nie twój interes.!

S:Twój też!

P:Jesteś beznadziejny! - wyszła do łazienki i trzasnęła drzwiami. Ja natomiast przebrałem się tam gdzie stałem, a następnie położyłem do łóżka. Kiedy zacząłem zasypiać obok mnie położyła się Paulina. Bez słowa odpłynęliśmy do krainy  Morfeusza, a przynajmniej tak myślałem do póki ona nie wstała i wyszła. Poszedłem za nią lekko się skradając, wyszliśmy na błonia, a następnie do zakazanego lasu. Gdy tam dotarliśmy zobaczyłem coś co zapamiętam do końca życia. Paulina całowała się namiętnie z jakąś zakapturzoną postacią. Gdy przestali zaczęli o czymś rozmawiać, chciałem wiedzieć o czym  ale nie mogłem podejść bliżej ponieważ zauważyli by mnie. Po krótkiej chwili stwierdziłem że dalsze siedzenie w krzakach i patrzenie jak Paulina mnie zdradza jest poniżej mojej godności. Szybko wróciłem do swojego pokoju i położyłem się z powrotem do łóżka jak gdyby nigdy nic.
Po godzinie Paulina wróciła i położyła się obok, całując mnie w polik. Udałem że się przebudziłem  i spojrzałem na nią.

S:Czemu nie śpisz i masz liście we włosach ??

P:Nie mogłam spać i trochę wyglądałam przez okno. - uśmiechnęła się radośnie, potrafiła dobrze odegrać swoją rolę, nie powiem, ale jeżeli o to chodzi to z moim doświadczeniem  nie miała szans. Lata praktyki robiły swoje, a ona chyba nie zdawała sobie z tego sprawy.
Przysunąłem ją do siebie całując niemal że od razu
Pieściłem jej piersi zjeżdżając ręką powoli w dół chwilę później już sprawiałem jej niewyobrażalną przyjemność jednocześnie przygotowując na dalsze zabawy. Jęczała dosyć głośno i miałem nadzieję że nie zbyt donośnie. Rozgrzewałem ją nigdzie się nie spiesząc. Pomimo tego co widziałem w zakazanym lesie, nie miałem zamiaru robić jej krzywdy. Mimo wszystko jednak coś do niej czułem, jednakże nie do końca wiedziałem  co. Przerwałem swoje myśli i skupiłem się na aktualnie  wykonywanej czynności. Paulina była wystarczająco przygotowana więc już bez większego ociągania się wszedłem w nią.
Po skończonym stosunku leżeliśmy obok siebie, Paulina na mojej klatce piersiowej, a ja obejmowałem ją ramieniem. W pewnym momencie poczułem jak coś mokrego kapie mi w miejscu gdzie leży Shine, domyśliłem się, że to łzy jednakże nie miałem potrzeby pytania o co chodzi. Odpowiedź raczej by mnie nie zadowoliła, a resztę nocy chciałbym spędzić względnie spokojnie.
Wstałem, pocałowałem ją w czoło, ubrałem się i wyszedłem bez słowa. Chciałem w spokoju pomyśleć na świeżym powietrzu, ale nie bo poco przecież można wiecznie mnie denerwować, nie dość że mam problemy z Pauliną to jeszcze on musiał się tu przypałętać.

...:Witam cię Severusie, dawno się nie widzieliśmy.

CDN...